WEBSITE VAN MIJN EERSTE CLUPPIE VVM '63

Kijk bij de links om de website te bekijken van mijn eerst cluppie VVM '63

MEDIA

http://www.sporttribune.nl/pagina/zoeken/19823

ADIEU ORANJE

Tijdens het afgelopen OKT-toernooi in Izmir heb ik mijn laatste interland voor het Nederlands volleybalteam gespeeld. Bondscoach Peter Blange heeft besloten mij niet meer op te roepen voor de komende zomer en toekomstig te spelen toernooien en wedstrijden.

Uiteraard is dit een grote teleurstelling voor mij omdat ik andermaal heb bewezen nog steeds de beste libero van Nederland te zijn en ik zelf zeker nog de drive had om door te gaan. Maar helaas heeft mijn leeftijd de bondscoach doen besluiten mij niet meer op te roepen voor Oranje, hiermee een einde aan mijn interlandcarriere brengende.

Ondanks dat wij ons onlangs niet voor Peking hebben kunnen qualificeren en ondanks dat het in Izmir mijn laatste interland was kijk ik met een fantastisch en trots gevoel op mijn interlandcarriere terug. Met hoogtepunten als, zilver tijdens de OS Barcelona 1992, 2e EK 1993, Goud tijdens de EL 2006, persoonlijke trofees, en nog vele andere mooie herinneringen voel ik mij een rijk mens om daar op terug te kunnen kijken. Ook mijn aanvoerderschap van Oranje tijdens de laatste drie jaren heeft mij tijdens de keren dat het volkslied speelde elke keer met trots doen vervullen.











Zeker de laatste drie jaren waren vol met hoogte- en dieptepunten, maar juist die jaren waren hele mooie die mij altijd bij zullen blijven en die mij nu nog steeds erg dankbaar maken dat ik dat heb mogen mee maken en dat ik daar mijn steentje aan bij heb mogen dragen.

Ik wens het nieuwe Oranje heel veel succes en sluit hiermee niet alleen mijn interlandcarriere af, maar ook deze website. Ook wil ik langs deze weg alle Oranje-fans die mij altijd toegejuicht en gesteund hebben ontzettend bedanken en ik hoop dat jullie dat in de toekomst nog heel lang voor de Oranje-spelers blijven doen.

Het was leuk om jullie hiermee op de hoogte te houden, maar dit waren mijn laatste 'Oranje-gekleurde' woorden op mijn Oranje-weblog. Leve Oranje, Oranje boven.

WEER EVEN RADIOSTILTE

Deze site zal ik de komende tijd niet meer bijwerken totdat het Nederlands team weer begint. Je kan mijn belevenissen op Cyprus volgen op www.markos-in-cyprus.blogspot.com



Wel wil ik hier nog even melden over het 'goede' nieuws dat er mogelijk weer een World League aan zit te komen. Enige zonneschijn in deze donkere dagen na het niet kwalificeren voor Peking. Door het wegvallen van Canada zal er een ander land gezocht worden. Joop Alberda heeft vandaag laten weten dat hij het draaiboek al uit de kast gaat halen. Nu maar hopen op een goed gezinde voorzitter Acosta van de FIVB.

MORGEN NAAR HUIS

Morgen ga ik weer terug naar Cyprus. Hoewel het rechtstreeks denk ik niet langer vliegen is dan een uurtje, moet ik via Istanboel en Athene naar Cyprus vliegen omdat Turkije geen directe verbinding heeft met het Griekse gedeelte van Cyprus, door de tweedeling die er al meer dan 30 jaar is.

Ook gisteren was daar in de sporthal iets van te merken toen er een vlag hing van het Turks-Cyprische gedeelte en daardoor mensen met elkaar op de vuist gingen.

Gelukkig merk ik er in het Cyprische gedeelte niets van en is het daar heerlijk leven. Over dat leven kan je vanaf volgende week weer alles lezen op www.markos-in-cyprus.blogspot.com.

HET IS OVER EN UIT

Dit is heel, heel, heel erg. Maar wat hebben wij gevochten als leeuwen en wat hebben wij ook vandaag weer erg goed gespeeld.

Wij kunnen trots zijn op wat wij met zijn allen bereikt hebben. Helaas heeft het niet geleid tot het ultieme doel, maar het internationale volleybal is nog niet van ons af.

De komende jaren gaan we terugkomen waar wij horen. Want wij behoren tot de top.

Half mei gaan we weer verder met de kwalificatie voor het EK 2009. Tot dan.

NU GAAT HET ER ECHT OM

De vorige wedstrijden moesten wij alles geven om te winnen, maar vandaag tegen Servie moeten wij echt, echt, echt tot het uiterste gaatje gaan en is het echt er op of er onder. Tot nu toe zijn we op de goede weg, maar vandaag gaat bepalen of we de finale halen en of we werkelijk een kans maken op qualificatie.

Want alleen in de finale kan je dat uiteindelijk afdwingen. Daarvoor moeten wij vandaag dus dus zeker tot het uiterste gaan maar we moeten ook zeker heel erg goed spelen. Wij geloven er in en we moeten het gewoon laten zien.

We merken van alle kanten dat er steeds meer mensen in onze missie geloven en vandaag is de dag dat wij de laatste twijfelaars en pessimisten over de streep kunnen trekken.








Veel kijkplezier en tot vanavond.

HALVE FINALE BEREIKT

Het was geen moeilijke wedstrijd, maar toch lastig tegen een Spanje dat al gekwalificeerd was. Ondanks dat ze met veel wisselspelers speelden, moesten wij er nog hard aan trekken, maar na de derde set trokken wij de wedstrijd naar ons toe en de vierde set was na de tweede technische time-out een Oranje-show met fantastisch verdedigend werk van Rob Bontje dat zelfs ook nog een direct punt op leverde.

Wij moeten nog even afwachten wie wij treffen in de halve finale, maar waarschijnlijk zal dat Servie worden. Morgen hebben wij een 'rustdag' en zaterdag gaan wij er weer tegen aan. Op naar ons doel

STUNTMANNEN VAN ORANJE

Wat was dat een stunt zeg. Iedereen wilde dit zo graag. En ondanks dat het nog niet altijd soepel verliep en met even een terugslag in de vierde set, bleven wij toch kei- en keihard knokken voor de overwinning.

Dit geeft heel veel kracht, maar wij zullen vandaag nog een keer tot het gaatje moeten gaan om ons te plaatsen voor de halve finale anders is het allemaal alsnog voor niets geweest. Maar iedereen is zo 'gedetermineerd' dat we heel goed weten wat ons te doen staat en hoe we het moeten doen.

Spanje is weliswaar al geplaatst voor de halve finale maar die zullen niets cadeau geven. Wij moeten er gewoon zelf voor zorgen. Dat verdienen wij, helemaal als wij zo keihard knokken en zo goed spelen als gisteren.

IZMIR

Gisteren zijn wij aan het Olympisch Kwalificatietoernooi begonnen in Izmir. En het was niet het begin zoals wij dat nodig hadden en zeker niet waar wij op hoopten.

Wat vooraf een kansrijke wedstrijd was, bleek na de helft van de tweede set een kansloze missie. Wij speelden niet op ons niveau en de Italianen kwamen steeds beter in de wedstrijd. De eerste set verloren wij nog net maar daarna werd het verschil per set alleen maar groter. Hier balen wij goed van.

Uiteraard is er gisteren en vandaag veel gesproken door de spelers onderling en tussen de spelers en de staf. Ierdeeen weet natuurlijk wat er niet goed was en iedereen weet wat er morgen moet gebeuren om nog een kans te hebben op Peking.

Maar die gaan wij zeker met beide handen grijpen. Wij zijn hier nog niet klaar.